Weer terug

Ha mensen,

het heeft weer even op zich laten wachten, maar ik ben weer terug! Kan zeggen dat me dat toch weer uitstekend bevalt. De laatste 5 dagen op Fiji heb ik bij Uciwai Landing gezeten.

Met 2 ritten in lokale bussen..waar ik werkelijkwaar in genoten heb..je moet je voorstellen dat het jaren 50 bussen zijn zonder ramen erin (onder het motto: lekker doorwaaien), ben ik tenslotte in Uciwai aangekomen. Dit is niet meer dan een klein dorpje met een paar hutjes en verblijf voor gasten. uciwai is een prima spot om je surfkunsten te oefenen..tenminste dat dacht ik..het surfen daar gebeurt alleen niet op de gebruikelijke beachbreaks (golfen die het land oprollen), maar op zogenaamde reefbreaks (golfen die over een rif breken). 2 Amerikaanse surfdudes (Matt & Nick) lieten mij gelijk zien wat voor golfen er waren en hoe het er buiten op het rif aan toe ging. Anyways..toch maar niet gesurfd daar, omdat de Amerikanen aangaven dat je toch echt een geoefend surfer moet zijn om het er heel vanaf te brengen. Een Ozzy die ook in het guesthouse verbleef had even van te voren zijn board op het rif gebroken. Daarnaast was de drie dagen na aankomst klote weer..lees: het kwam met bakken uit de hemel..locals hier: ow jo dat is nog niets, wacht maar eens als je een cycloon meemaakt..nou m'n roommates en ik hadden op dat moment al het gevoel dat het dak elk moment eraf geblazen kon worden, dus waren we vastberaden om een cycloon in elk geval niet mee te willen maken ;). Bij vertrek vanaf Fiji was ik nog blijer toen ik een aantal sufers hinkend het toestel in zag lopen en ik even terugdacht aan een zwarte zondag tijdens mijn eerste echte vakantie met the boys op Vlieland.

De tweede dag arriveerde Jason, de gast waar ik al een tijdje mee door de prachtige eilanden had gereisd. De dagen daar een beetje kaartend en tafeltennissend doorgebracht en veel gelezen.

Dan was het toch echt tijd om richting huis te gaan! De dag was aagebroken dat ik mezelf incheckte op vlucht met Air New Zealand naar LA. Dat is heel vreemd aangezien je door de datumgrens heen vliegt. Ik vertrok om 23:00 Fiji-time (een half uur later dus :)) en kwam dezelfde dag 14:00 aan in L.A., dat geeft je het gevoel dat je alle mensen daar kunt vertellen dat jij allang weet wat hen de rest van de dag te wachten staat :P. L.A. is echt een vreemd vliegveld..en aangezien de Amerikanen echt panisch zijn als het op 'national security' aankomt mag je, ondanks dat je een aansluitende vlucht hebt met dezelfde airline toch even je backpack van de bagageband afhalen en 50m verder bij een checkpunt weer droppen..dit kost natuurlijk erg veel tijd en als je een strak overstap schema had (dat had ik) dan sta je daar toch even te zweten..alles komt goed en om 9:30 de volgende dag kwam ik Londen aan..effectief dus maar 11uur gevlogen over een vliegreis die meer dan 22uur duurt, da's knap!

Heerlijk om m'n meisje weer te zien in een stad die zij als haar broekzak kent..te gek!We sliepen in een te gek appartement in de buurt van Hydepark en konden ook praktisch overal heen lopen. We hebben er echt te gekke dagen gehad die voorbij vlogen als of het niets was: hightea in Hydepark (om te vieren dat we weer bijelkaar waren!) , National Historie Museum, Tate Modern, Portobello market en een etentje bij Fifteen London (restaurant van TV-kok en schrijver Jamie Oliver)..een waardigere afsluitinge kon ik mij niet wensen van dit afgelopen half jaar vol avontuur, cultuur en ontdekking!

Thnx iedereen voor het lezen van m'n blog, het posten van berichtjes en het onderdeel uitmaken van deze reis! It's been great!

Elmar